البرز مرکزی کجاست ؟

منطقه البرز مرکزی

البرز مرکزی از فشرده ترین ناحیه کوهستانی است که برای کوهنوردان اهمیت خاصی دارد زیرا قله دماوند، بام سرزمین ایران در آن جای گرفته است. برای اینکه این قسمت از رشته کوه البرز به صورت مشخص بیان کنم، بررسی البرز مرکزی از نگاه های مختلف را برایتان می نویسم و در صورتی که نظر یا دیدگاهی دارید حتما مرا در بروز رسانی این نوشته کمک کنید.

رشته کوه البرز از قدیم به سه بخش البرز شرقی، البرز مرکزی و البرز غربی تقسیم می شد، در حالیکه طبق آخرین طرح درس فدراسیون کوهنوردی ایران رشته کوه البرز به پنج بخش تقسیم شده و رشته فیروزکوه و کوه های گیلان به عنوان یک بخش مجزا به آن اضافه شده است. موضوع دیگر هم این است که استان البرز هم به عنوان یک استان جداگانه شروع به معرفی قلل محدوده استانی خود نموده است. از طرفی پیشکسوتان کوهنوردی از قدیم فهرست قله های استان تهران به عنوان البرز مرکزی درج نمودند.

بنابراین برای مطالبی که در کوه بیست آوردم در همه جا ملاک و عمل مطالب بر اساس طرح درس های فدراسیون کوهنوردی می باشد، و تلاش کردم بر اساس آخرین اطلاعات مقالات را بروز کنم.

البرز مرکزی از سمت شرق با رودخانه هراز از رشته فیروز کوه و از غرب با دره رودخانه کرج و چالوس از البرز غربی جدا می گردد، جنوب آن در حد فاصل کرج، تهران و دماوند است و شمال آن در حد فاصل شهرهای آمل و چالوس می باشد.

ناحیه کوهستانی البرز مرکزی در نوار شمالی خود از جنگل های سرسبز پوشیده شده، و در نوار جنوبی ناحیه کاملا کوهستانی است.

می توانید با خواندن این مطلب و ارسال دیدگاه ما را یاری کنید تا اطلاعات دقیق تری در اختیار کوهنوردان بگذاریم.

کوه های البرز مرکزی

کوه های البرز مرکزی زیبا و ارتفاع بلندی نسبت به سایر بخش های البرز دارند، در حالیکه دسترسی به قلل البرز برای کوهنوردان از نظر امکانات حمل و نقل و پناهگاه ها و جان پناه های خوبی دارند.

توجه ویژه به این بخش البرز بخاطر واقع شدن قله دماوند بلندترین قله ایران در بخش است. ضمن اینکه نزدیکی به پایتخت کوهستانی ایران و علاقمندی توده زیادی از مردم به راهپیمایی در نزدیکی محل سکونت، تعداد علاقمندان به رشته کوهنوردی هر روز بیشتر می شود.

قلل مشهور دیگری مانند آزادکوه، خلنو، کلون بستک، سی چال، مهرچال، جانستون، دوخواهرون، دردشت، گرگ، توچال و گل زرد و بیش از 100 قله دیگر در البرز مرکزی واقع شدند.

دیدنی های البرز مرکزی

از جمله دیدنی های بسیار زیبا و معروف ایران جاده چالوس است، این جاده با مسیر پر پیچ و خم خود در دل کوه و گذر از سد امیر کبیر و رودخانه با درخت ها و تونل های متعدد شما را شگفت زده می کند.

پیشنهاد می کنم از باغ لاله های گچسر، کاخ شهرستانک و پیست دیزین حتما دیدن کنید.

دره آدران: در نزدیکی روستای كوچك و پر درخت آدران است كه در جنوب دریاچه عظیم سد كرج و در 21 كیلومتری كرج به سمت چالوس است. این روستا را می توان مركزیتی برای سایر روستاهای كوچك اطراف آن همچون ونس ، نوجان ، وینه و آئینسان به حساب آورد. از جمله مسیرهای طبیعت گردی پیرامون این روستا می توان از دره آدران در جنوب كوه 3050 متری لیوك كه به آن دره سر نیز می گویند نام برد.
این مسیر از روستای آدران بر فراز تپه كوتاهی در راهی پاكوب گذشته و با طی 30 دقیقه زمان به داخل دره باغستانی آن سرازیر می شوید.
وجود جویباران كوچك و چشمه های متعدد از ویژگی های این دره باغستانی است. مسیر پاكوب آن رو به شمال با فراز و نشیب های فراوان همراه با عبور از تپه ماهورهای چندی به جاده خاكی مسیر دره دروان ساوجبلاغ ختم می شود و دارای مسیری طولانی است. بهترین زمان برای دیدار از این دره اوایل بهار هر سال است .
ارنگه: تك روستای موسوم به ارنگه كه هم اكنون با گسترش باغ هایش رو به شرق ، به سایر روستاهای سرسبز دره خور چون ابهرك ، گوراب و چاران می پیوندد را نیز می باید یكی دیگر از مناطق دارای جاذبه های طبیعت گردی البرز مرکزی است.
این روستا در دامنه شمالی كوه پورا و درفاصله 23 كیلومتر از كرج قرار داد و دارای مناطق درخزار و سرسبزی است كه می توان از آن به عنوان تفرجگاه نام برد.

دره طالقان:دره جذاب و دیدنی طالقان در استان تازه تاسیس البرز به صورت نوار سرسبز شرقی – غربی خودنمایی می كند فاصله كرج تا شهرك طالقان90 كیلومتر می باشد. این دره كه عمدتاً در میان دو نوار كوهستانی از شمال به قلل شاه البرز و از جنوب به قلل خط الراسی كوه های ساوجبلاغ محدود می گردد ، رودخانه خروشان طالقان رود را در میانه خود جای داده است و به همین واسطه دارای طبیعتی معتدل وبعضاً سردسیر است.
با وسیله نقلیه می توان از كرج (مركز استان البرز) رو به غرب در اتوبان كرج – قزوین به محل پل زیاران و توسط این جاده با گذر از گردنه ابراهیم آباد به دره طالقان رسید. طول این مسیر از كرج تا نزدیكی شهرك به مدت زمان حدود 5/1 ساعت با اتومبیل نیاز دارد. نرسیده به شهرك و در مرتع زردكان كه در نزدیكی ساحل جنوبی دریاجه سد طالقان قرار دارد مكان بسیار مناسبی برای اقامت و كمپ است كه هم اكنون توسط شهرداری طالقان در آن سرویس های خدماتی و آلاچیق نیز ساخته شده است.

پوشش گیاهی البرز مرکزی

البرز مركزی یكی از ذخیره گاه های ژنتیكی ایران در گیاهان رویشی به شمار می رود. تعداد گونه های منطقه در حدود 1100 گونه است كه بیشتر آن را گندمیان ، بوته زارها ، علفی ها ، درختچه ها و درختان تشكیل می دهند.
گونه های مهم گیاهی منطقه عبارتند از : راش ، ممرز ، بلند مازو ، ملچ ، توسكا ، نمدار ، یلت ، شیردار ، انجیلی ، زبان گنجشك ، شمشاد ، اُرس ، توس ، گردو ، بید ، سرخدار ، گون ، درمنه ، رازیانه كوهی البرزی ، گل گندم البرزی ، مریم گلی البرزی ، مینای البرزی ، كاسنی ، كلاه میر حسن ، گاو زبان و انواع گندمیان.
چنگل های زربین به وسعت 1592 هكتار در نزدیكی چالوس تنها باقیمانده قابل ذكر و ذخیره گاه این گونه سوزنی برگ به شمار می روند.

حیات وحش البرز مرکزی

تنوع اقلیمی و شرایط خاص اكولوژیك و توپولوژی منطقه البرز مرکزی شرایط زیست مساعدی را برای زندگی انواع وحوش در این گستره فراهم آورده است. از این رو بر اساس نتایج به دست آمده ، در منطقه حفاظت شده البرز مركزی ، 48 گونه پستاندار (مرال ، شوكا ، خرس قهوه ای ، بز و پازن ، قوچ و میش البرز ، پلنگ ، گربه جنگلی ، سیاه گوش ، روباه معمولی ، گرگ ، گراز ، شغال ، …) 156 گونه پرنده (قرقاول ، كبك دری ، كبك ، انواع گنجشك سانان ، سسك ها ، پرندگان شكاری ، …) 26 گونه خزنده (افعی ، قفقازی ، افعلی البرزی ، تیرمار خراسانی ، لوس مار ، …) 7 گونه ماهی (ماهی سفید ، ماهی كپور ، قزل آلا ، سیاه ماهی و مار ماهی ، …) شناسایی شده اند.

آبشارهای زیبای این منطقه بخاطر دسترسی سخت خیلی مورد استقبال علاقمندان قرار نگرفته اند. آبشار سیرود، آبشار سنج، آبشار خور و آبشار کرکبود از شگفتی های البرز مرکزی هستند.

غار یخ مراد، غار هیو و بادامستان از غارهای جالب هستند و دیواره پل خواب از معروف ترین دیواره های ایران است که هر هفته پذیرای سنگنوردان کشور می باشد.