قله دماوند

قله دماوند بلندترین کوه ایران در رشته کوه البرز و در محدوده البرز مرکزی است و سالانه تعداد زیادی از کوهنوردان عاشق را به خود جذب می کند. ارتفاع قله دماوند5609 متر طبق آخرین اعلام فدراسیون کوهنوردی است.
بلندترین قله استان مازندران که از اکثر قله های استان های همجوارش قابل دیدن است و مواقعی از استان تهران و قم قابل مشاهده است.

مسیرهای صعود به قله دماوند به چهار مسیر اصلی و شانزده مسیر فرعی تقسیم می شود. گام در هر مسیری بگذارید، زیبایی های طبیعت و متفاوت بودن چشم انداز منظره، شما را مدهوش خواهد کرد. دوستان زیادی عاشقانه دماوند را صعود می کنند و از کلمه باید بطلبه استفاده می کنند.

کوهنوردی ورزشی است که شما بیشتر با دل و جان مجذوب آن می شوید و این طور روابط احساسی کاملا در کوهستان قابل درک است.
انرژی پاک کوهستان و نزدیکی شما به آسمان زیبا در هنگام صعود تمام محاسبات شهرگونه ای شما را به هم می ریزد.

زمین شناسی و سابقه تاریخی قله دماوند

بیایید کمی در مورد مسائل زمین شناختی دماوند صحبت کنیم، کوهی آتشفشانی متعلق به دوره چهارم زمین شناسی که بر اساس یکی از نظریات از سکونت انسان بر روی آن 38500 سال می گذرد.

آتشفشان دماوند با دهانه ای به قطر 400 متر و دودخان هایی که در اطراف آن وجود دارد و چشمه های گوگردی و آبگرم بر این مسأله تأیید می کند که نیمه فعال است.

در مورد سابقه تاریخی قله دماوند باید بگویم، مشهورترین آن به زندانی شدن ضحاک در غاری نزدیک قله دماوند توسط فریدون اشاره دارد. البته در داستان های پادشاهان ایران معمولا دماوند نقش پر رنگی داشته، مثلا آرش کمانگیر تیری از فراز آن پرتاب کرد و مرز میان ایران و توران را مشخص نمود.

رودخانه های اطراف

دامنه های زیبا، پهناور و یکتا با رودخانه های اطراف تقریبا سحر طبیعت را برای لحظاتی در تمام وجودتان نمایان می کند. در اطراف کوه دماوند ۵ رودخانه به نام های رودخانه هراز در جنوب و شرق کوه دماوند، رودخانه لار و دیو آسیاب در غرب قله دماوند، رودخانه پنج او یا پنج آب در شرق کوه دماوند و نیز رودخانه تینه در شمال این کوه قرار دارند و در طول سال آب های روانی از این رودها جاری است.

مسیر دسترسی عمومی قله دماوند

بهترین مسیر برای سفر به قله دماوند و رسیدن به دامنه های زیبای دماوند، از طریق جاده تهران آمل، یا همان هراز، بعد از امامزاده هاشم و نزدیکی پلور است. وقتی در پلور که تقریبا کیلومتر 65 جاده هراز است مجسمه کوهنورد را دیدید، باید آرام به سمت تابلوی جاده رینه و سدلار بپیچید.

خب در ادامه احتمالا در میان پیچ و خم کوهستان، مبهوت، فقط رانندگی خواهید کرد، شاید هم جی پی اس گوشی موبایل را روشن کرده و به دنبال قرارگاه فدراسیون کوهنوردی یا تابلوی بزرگ قله دماوند می گردید، که ابتدای صعود قله دماوند از مسیر جنوبی است.

اولین صعود کننده قله دماوند کیست؟

مردم لاریجان از سال های خیلی دور از قله دماوند به پایین گوگرد حمل می کرده اند و هر چند در تاریخ از آن به عنوان کوهنوردی یاد نکرده اند، اما براستی اولین کوهنوردان دماوند همان ها بوده اند، سال 330 شمسی فردی به نام ابودلف جغرافی شناس و معدن شناس تا تپه گوگردی دماوند را صعود کرده است.

اما در تاریخ مشخص نیست که آیا تا قله صعود کرده یا خیر؟ به هر حال چنین قدمتی در کوهنوردی را نمی توان منکر شد. بعد از آن آرش کمانگیر و حجت خراسان قله دماوند را صعود کردند. در سال 1798 میلادی گبرت از اتریش و 1836 مستر تامسون از فرانسه قله را صعود کردند. اولین صعود مستند ایرانی در سال 1857 توسط سرهنگ محمد صادق خان قاجا بوده که ارتفاع قله را 6613 ذرع ذکر نموده است.

امروز وقتی کوله بر دوش می گذاریم و بند کفش های خود را محکم می کنیم، و زیر چشمی به قله می نگریم، شاید حتی لحظه ای نیاندیشیم که 132 سال پیش گروهی بر بام ایران شبمانی انجام دادند، در حالیکه تجهیزات کوهنوردی امروز را نداشتند.

ولی اراده ای که امروز موجب نگاه عاشقانه ما به دماوند می شود، از هزار سال پیش وجود داشته است، پس فقط هنگام صعود کمی فکر کنیم، که این میراث ملی را حفظ کنیم، تا دیگران در آینده مانند امروز ما بتوانند از بودن بر فراز آن لذت ببرند.

ارتفاع نسبی چیست؟

ارتفاع نسبی حاصل نسبت ارتفاع قله به ارتفاع عمیق ترین دره آن است، که این عدد در دماوند 4661 متر می باشد.
قله دماوند بخاطر ارتفاع نسبی بالایی که دارد پس از کوه‌های اورست، آکونکاگوا در آرژانتین، دنالی در آمریکا، کلیمانجارو در تانزانیا، وینسون در جنوبگان، البروس در روسیه و مون بلان در آلپ، دوازدهمین کوه برجسته و مستقل دنیاست.

ارتفاع نسبی آن بالاتر از کوه‌های کی۲، نانگاپاربات، کانگچنجونگا و بسیاری از کوه‌های بلند دیگر است که نشان‌دهنده برجستگی توده آتشفشانی دماوند نسبت به زمین‌های اطراف خود است. دلیل اصلی دیده شدن کوه دماوند از فاصله‌های بسیار دور نیز همین ارتفاع نسبی بالای دماوند است.
مسیرهای دسترسی به دامنه دماوند، رینه، گزنک و ناندل و منطقه حفاظت شده لار است. در ادامه به تفکیک در مورد مسیرها خواهیم گفت.

یخچال های قله دماوند

در کوه دماوند چندین یخچال‌ طبیعی وجود دارند که عبارتند از: یخچال سیوله، یخچال دوبی سل، یخچال عروسک‌ها، یخچال دره یخار، یخچال خورتاب سر، یخچال شمال غربی، یخچال غربی و یخچال جنوبی که هرکدامشان در موقعیت جغرافیایی خاصی قرار گرفته است.

چگونه از مسیر جنوبی صعود کنیم؟

مسیر جنوبی دماوند از استقبال زیادی برخوردار است. دلیلش امنیت این مسیر و بودن پناهگاه و جان پناه در طول مسیر و تقریبا کم چالش ترین مسیر دماوند، از لحاظ شیب و گرما و سرماست. بودن دو رودخانه و یک شیب تند از دیگر ظرفیت های این مسیر است.

از تهران تا قرارگاه پلور ۲ ساعت راه است. قرارگاه پلور در ارتفاع ۲۲۰۰ متری قرار دارد. خارج از روستای پلور است و در ابتدای جاده سد لار، نرسیده به دو راهی رینه، به صورت سوله وجود دارد. امکانات در آنجا شامل: خوابگاه، سرویس بهداشتی و پارکینگ است.

کمی پس از قرارگاه پلور در جاده آسفالت به یک دو راهی می رسید. مسیر مستقیم به سمت دریاچه سد لار و پارکینگ مسیر صعود غربی می رود و مسیر سمت راست با یک تابلو به سمت رینه، که مقصد رسیدن به جبهه جنوبی است.

بعد از حدود ۵کیلومتر به جاده خاکی می‌رسید که تابلوی زرد با نوشته منابع طبیعی دماوند در ورودی آن دیده می‌شود. این جاده خاکی به طول ۷ کیلومتر به گوسفندسرا در ارتفاع 3000 متری می‌رسد که مبدا صعود کوهنوردان از جبهه جنوبی است.

در این امکان گرفتن قاطر برای حمل بار وجود دارد.
در جاده خاکی قابلیت عبور ماشین‌های شاسی‌ بلند، مینی‌بوس، نیسان و یا ون وجود دارد. از سمت رینه هم می‌¬توان به سمت پلور حرکت کرد و به جاده خاکی رسید و از رینه به گوسفندسرا نیز مانند پلور نیسان کرایه‌ای وجود دارد.

طول مسیر

طول مسیر از ابتدای جاده خاکی تا گوسفندسرا از پاکوب 3/5 کیلومتر است و بخاطر شیب کم بین 2.5 تا 3 ساعت به گوسفند سرا می رسید.
طول مسیر از گوسفند سرا تا بارگاه سوم 6/4 کیلومتر است. و از آنجا تا قله 2/3 کیلومتر است.
وقتی کوله سنگین بر دوش دارید متوسط زمانی که به بارگاه سوم می رسید بین 6 تا 7 ساعت است، درحالیکه اگر از قاطر استفاده کنید بین 4 تا 5 ساعت به بارگاه سوم می رسید.

بارگاه سوم دماوند امکاناتی مانند: سرویس بهداشتی، غذای گرم، اتاق، تخت، پتو، و لوازم درمانی دارد.
بعد از یک شبمانی در کمپ چادری خود یا خود بارگاه صبح زود به سمت قله حرکت می کنید، و آرام آرام به قله خواهید رسید. اگر توان بدنی و هم هوایی خوبی داشته باشید بین 5 تا 6 ساعت قله اید، اما کسانی هم 9 ساعت برای صعود زمان صرف می کنند.
از قله تا گوسفند سرا 8 ساعت زمان بدون استراحت نیاز دارید.

فصل صعود برای کوهنوردان مبتدی مرداد ماه می باشد، اما اگر چندسالی هست که کوهنوردی مداوم دارید و لوازم کوهنوردی زمستانه را دارید، احتمالا صعود زمستانه مسیر جنوبی برایتان پیشنهاد فوق العاده ای است.

صعود قله دماوند از جبهه شمالی

صعود قله دماوند از جبهه شمالی که یکی از پر شیب ترین یال ها و سردترین مسیرها با منظره فوق العاده یخچال های زیبای دماوند، دوبی سل، سیوله، عروسک‎ها (شمالی) است، بسیار سخت تر از جبهه جنوبی است.

اما در زمستان کار صعود قله دماوند از جبهه شمالی بسیار سخت تر از تصور است و به نظر من با یک برنامه صعود هفت هزاری مطابقت می کند، برای همین به تمرین های مداوم ورزشی و کوهنوردی نیاز دارید.

مسير دسترسي به جبهه شمالي دماوند

از تهران به سمت آمل می روید، کیلومتر 85 جاده هراز به مقصد روستاي ناندل پس از عبور از پلور، گزنك، تونل وانا و بائيجان، بعد از پاسگاه بايجان و عبور از 2 تونل (تونل شماره 9 يا تونل نوراني و تونل شماره 8 يا تونل آيو در جاده هراز) در سمت چپ خروجی دلارستاق و روستاي ناندل با تابلوهايي كاملا مشخص شده است.
جاده خاكي و نه چندان هموار، 16 كيلومتر تا روستاي حاجي دلا، 18 كيلومتر تا ميان ده و 19 كيلومتر تا ناندل فاصله دارد.
و از روستای ناندل تا سنگ بزرگ انتهای دشت ناندل (با وانت نیسان) مسافت 11 کیلومتر است و اگر ماشین شاسی بلند دارید، می توانید تا سنگ بزرگ بروید و پارک کنید.

چند ساعت برای صعود از جبهه شمالی زمان نیاز داریم؟

ابتدای مسیر صعود ارتفاعش 2950 متر است، مسیر از سنگ بزرگ تا جانپناه 4000 به صورت متوسط 5 ساعت طول می کشد.

اگر در ناندل هماهنگ کرده باشید می توانید با توجه به نبودن آب در منطقه با قاطر آب معدنی مورد نیازتان و وسایل سنگین خود را تا جانپناه اول که در ارتفاع 3850 متری است، ببرید.
این جانپناه فلزی ظرفیت 15 نفر برای خواب دارد، و در سال 1360 ساخته شده است.

نزدیک جانپناه اول که رسیدید در سمت راست یخچال زیبای سیوله است و سمت چپ یخچال دوبی سل، و مسیر از جانپناه 4000 تا جانپناه 5000 از بین این دو یخچال است. منطقه ای با سنگ های سست اما زیبا و شیبی که به 40 درجه می رسد. مدت زمان متوسط تا جانپناه دوم در ارتفاع 4630 متری 3 ساعت می باشد.

معمولا بعد از صعود و شبمانی، صبح زود به سمت قله حرکت می کنند.
مسیر صعود از جانپناه 5000 تا قله متوسط 6 ساعت طول می کشد، اما شیب مسیر به 53 درجه می رسد، بنابراین کار دشواری تا صعود در پیش رو دارید.
متوسط زمان برگشت از قله تا سنگ بزرگ بین 9 تا 10 ساعت می باشد و اگر صعودتان دو روزه باشد، قطعا شب هنگام به سنگ بزرگ می رسید.

صعود قله دماوند از جبهه غربی

دسترسی مسیر غربی از جاده هراز و پلور است، همانطور که قبلا گفتم پس از قرارگاه پلور در جاده آسفالت به یک دو راهی می¬¬‌رسید که مسیر مستقیم به سمت دریاچه سد لار و پارکینگ مسیر صعود غربی می ‌رود.

از مسیر کنار جاده سد لار به ابتدای محدوده محیط بانی و محدوده محافظت شده می‌رسیم که یک نگهبانی در ابتدای آن قرار دارد.
برای اینکه بتوانید صعود کنید باید قبلا مجوز گرفته باشید تا بتوانید تردد داشته باشید. یادآوری دیگر اینکه محیط بانی از ساعت ۸:۰۰ کار خود را شروع می‌کند و قبل از آن به سختی اجازه تردد می‌دهد.

در ادامه و مقداری جلوتر و پس از چند سیاه چادر عشایر، از جاده سمت راست که به سمت بالا می‌رود به سمت دشت ورارو رفته و با گذر از این راه پر فراز و نشیب و سنگلاخی بعد از حدود نیم ساعت به دو راهی پارکینگ سیمرغ و چاک اسکندر می‌رسیم.

صعود از پارکینگ غربی تا پناهگاه سیمرغ

در پارکینگ توقف کرده و حرکت به سمت پناهگاه سیمرغ، در مسیر پاکوب با یک شیب ملایم، بطوریکه دشت ورارو در پشت سر و سد لار در سمت راست شماست، شروع می شود.

در مسیر حرکت با سنگ‌های ریز و درشت آتشفشانی روبرو خواهید شد که در برخی از قسمت ها مجبور به عبور از روی آنها می‌شوید. در طول مسیر در محل‌های مختلف نشانه گذاری، فلش مانند بر روی سنگ‌های بزرگ به سمت پناهگاه وجود دارد.

در ادامه پاکوب و قبل از پناهگاه از یک مسیر پر شیب بصورت زیگزاگ بالا می‌روید و حالا پناهگاه سیمرغ در مقابل شما قرار دارد. مسیر از پارکینگ تا پناهگاه بین 30/3 تا 4 ساعت به طول می انجامد.

معمولا از قبل برای داخل پناهگاه باید جا رزرو کنید یا همراه خود چادر داشته باشید.

نحوه صعود قله دماوند از مسیر غربی بعد از پناهگاه

اگر ساعت 6 صبح از پناهگاه حرکت کنید به صورت متوسط بعد از 3 ساعت از مرز 5000 متر عبور می کنید اما بعد از آن با شیب مسیر زیادتر و در بیشتر مکان ها با شن اسکی روبرو هستید و بعد از آن هم با سنگ و دودخان ها و همه این مسائل با توجه به توان شخصی تان زمان صعودتان بعد از گذشتن از ارتفاع 5000 متری، از 3ساعت گاهی به 5 ساعت خواهد رساند.

هوای قله در روزهای تابستانی و در صورتی که از هواشناسی پیش بینی هوای خوبی داشته باشید، بسیار صاف، مطبوع و عالی خواهد بود. معمولا کاسه قله کمی برف دارد. خاک و سنگ‌های اطراف آن تحت تاثیر گازهای گوگردی به رنگ زرد درامده است.

مسیر پیچیده فرود از جبهه غربی قله دماوند

می توانید مسیر فرودتان را اندکی با مسیر صعودتان تفاوت بگذارید، با طی کردن پاکوب زیر قله که اغلب شن اسکی است، دیگر به روی سنگ‌ها نرفته و اندکی به سمت راست تراورس کنید. مسیر پرشیبی به سمت پایین پیش روی شما قرار دارد، اگرچه ابتدای آن پاکوب مشخصی ندارد و مسیر سنگلاخی می‌باشد.
اما با دقت بیشتر از مسیر مناسب به سمت پاکوب شن اسکی که مقداری پایین‌تر دیده می‌شود حرکت کنید و با رسیدن به مسیر شن اسکی ادامه مسیر آسان‌تر می‌شود.

تا ارتفاع 5400 متر مشکلی نیست از اینجا معمولا با یک دست به سنگ کوچک و یخچال روبرو می شوید. می توانید به سمت چپ رفته از مسیر سنگی ادامه کار دهید و متمایل به راست پاکوب را خواهید دید و تا پناهگاه ادامه مسیر راحت تر خواهد بود. تقریبا بعد 5 ساعت در پناهگاه هستید و بعد از 3 ساعت به پارکینگ خواهید رسید.

صعود قله دماوند از جبهه شمال شرقی

مسیر دسترسی صعود قله دماوند از جبهه شمال شرقی مانند جبهه شمالی تا روستای ناندل یکسان است بعد از آن برای رسیدن به گوسفندسرای گردنه سر، یعنی ابتدای مسیر شمال شرقی ( از ناندل ) می‌توانید با هماهنگی آقای صالحی (مسئول خانه کوهنورد ناندل) از نیسان استفاده نمایید و بعد حدود یک ساعت نیسان‌سواری خود را به گوسفندسرای گردنه سر برسانید.

از مسیر دیگری نیز می توانید به پناهگاه تخت فریدون رسید و آن روستای گزنک است، البته صعود از آن بسیار صولانی تر و سخت تر می باشد و روال معمول همین مسیر است.

گوسفندسرای گردنه سر در ارتفاع ۲۸۷۰ متر

کل طول مسیر صعود دسترسی به آب آشامیدنی سالم ندارید و آخرین نقطه گوسفند سرای گردنه سر است. برای کل زمان صعودتان به قله دماوند که معمولا سه روز است، آب به همراه بردارید. البته می‌توانید با مسئول گوسفندسرا هماهنگ کرده و قاطر کرایه کنید.

هر قاطر تنها سه کوله پشتی را حمل می کند برای کاهش هزینه می توانید چند کوله را با آب و وسایل سنگین پر کنید و آنها را به قاطر بسپارید. بدین ترتیب افراد با کوله های سبک می توانند انرژی کمتری تا پناهگاه تخت فریدون مصرف کنند.

مسیر صعود قله دماوند از گردنه سر تا پناهگاه تخت فریدون

مسیر صعود قله دماوند از جبهه شمال شرقی از گردنه سر و شروع یال شمال شرقی، حدود ۶ ساعت کوهپیمایی دارید تا به پناهگاه تخت فریدون برسید، این مسیر بیشترش پاکوب است و طول مسیر 6 کیلومتر می باشد.

در طول مسیر از کنار دو برفچال خواهید گذشت که گاهی از آب ذوب شده آن جهت چایی استفاده می شود. در فاصله ۵۰ متری پناهگاه تخت فریدون و در مسیر شیب منتهی به پناهگاه یک برفچال است که در بعضی از زمان ها می توان از آب ذوب شده آن استفاده کرد.

پناهگاه تخت فریدون در ارتفاع ۴۳۸۸ متری در لبه یال یخچال یخار قرار دارد و حدود ۲۰ نفر گنجایش دارد. اطراف پناهگاه فضای مناسب برای برپا کردن چادر محیا می‌باشد.

از گوسفندسرای گردنه سر تا پناهگاه تخت فریدون آنتن دهی ( ایرانسل و همراه اول ) برقرار می‌باشد.

هم هوایی جهت صعود به قله دماوند ازجبهه شمال شرقی

در همه صعودهای بلند و ارتفاعات بیش از 5000 هزار می توان فرایندی را که مشهور به هم هوایی است انجام داد. اما هم هوایی چیست؟ به صورت ساده گلبول های قرمز بدن شما یک تعداد مشخص هستند و برای رساندن اکسیژن به سایر نقاط بدن در شرایط ارتفاع شهر زندگی تان کفایت می کنند.

گاهی مقدار اکسیژن در یک متر مکعب از فضا بخاطر کاهش فشار کم می شود، بنابراین شما مجبورید تعداد بیشتری عملیات دم وبازدم عمیق را انجام دهید تا اکسیژن مورد نیاز سلول های بدنتان تأمین گردد. حال بدن هوشمند است و اگر یک بار این شرایط را ببیند، تلاش می کند تا گلبول قرمز بیشتری تولید کرده و دستگاه های تنفسی را با شرایط کم اکسیژنی هماهنگ کند.

پس قبل از روز صعود بهتر است، شرایط اکسیژن کم را برای بدن ایجاد کنید تا بدن به صورت هوشمند شرایط فردای صعودتان را با کم اکسیژنی هماهنگ کند.

برای همین بعد از رسیدن به پناهگاه اندکی استراحت کرده و وسایل را در پناهگاه بگذارید و به سمت یال یخار، مسیر پاکوب را ادامه دهید و خود را به ارتفاع حدود ۴۸۰۰ متری برسانید و یک ساعت در آن ارتفاع بمانید تا بدنتان با شرایط ارتفاع تطابق پیدا کند و سپس به پناهگاه بازگردید و شام سبکی میل کنید و آماده صعود فردا شوید.

صعود از پناهگاه تخت فریدن تا قله چگونه است؟

مسیر پاکوب بالای پناهگاه را ادامه دهید و بر یال یخچال یخار سوار شوید، مسیر پاکوب از میان صخره‌های سست و سنگ‌های ریزشی می‌گذرد و آسیب در کمین شماست، بنابراین تا جای ممکن احتیاط کرده از پاکوب فاصله نگیرید و سعی کنید به سمت آن بخش از مسیر یال که مشرف به یخچال یخار است، نروید.

بعد از عبور از یال یخار به زیر بام برفی می‌رسید، مسیر رفته رفته پر شیب می‌شود و اگر باد سمت شما بوزد و با خود گاز گوگرد به همراه ‌آورد، حتما دستمال یا ماسکی بر روی صورت خود ببندید. به بام برفی که رسیدید مسیر دو جبهه شمالی و شمال شرقی تلاقی می‌کنند و راه پاکوب شما را تا بام ایران می‌برد.
مسیر از پناهگاه تخت فریدون تا قله 4 کیلومتر است که با سرعت متوسط 6 ساعت به طول می انجامد.

تنفس و ضربان قلب خود را کنترل کنید

در شرایط ارتفاع بالای ۵۰۰۰ متر مراقب ضربان قلب خود باشید، سعی کنید تنفستان ریتم داشته باشد، ممکن است هر قدم مجبور شوید دو بار نفس بکشید. اشکالی ندارد بدون هر گونه اضطراب آن را انجام دهید، زیرا هیچ چیزی مهم تر سلامتی شما نیست.

معمولا اگر قبل از صعود تمرینات ورزشی داشته و بر روی حجم ریه خود کار کرده باشید، صعودی بدون سردرد و سرگیجه را تجربه خواهید کرد. شما مسیری طولانی بر روی یخچال و یال ریزشی یخار را در پیش دارید، انرژی خود را مدیریت و حفظ کنید.

مسیر پر شیب بام برفی را به آرامی طی نمایید و خود را به قله دماوند برسانید. سعی کنید خود را از دهانه گوگردی دماوند دور نگه دارید.

آیا قانون ساعت ۱۴ در صعودهای بلند رعایت گردد؟

شاید در مورد قانون ساعت 14 شنیده باشید، این قانون می گوید: اگر موفق به صعود قله قبل از ساعت 14 شده‌اید، بهتر است ساعت ۱۴عازم بازگشت شوید و اگر ساعت ۱۴ شده و شما هنوز موفق به صعود به قله نشده‌اید بهتر است قید صعود را بزنید و بازگردید.

این قانون در زمستان، به ساعت 13 می رسد و البته متناسب با سختی مسیر صعود و فرود متفاوت است. البته رعایت این قانون نشانگر احتیاط شماست، اما زمانی که صعود شما بعد از این ساعت شروع می شود، چطور ؟ یا اینکه در قله های هیمالیا چگونه است؟ اگر مطمئن به هوا، مسیر صعود، دانش و توانایی جسمی بالا هستید، آیا باز هم رعایت این قانون لازم است؟

بگذارید دقیق تر بگویم: قانون ساعت 14 یک اصل احتیاطی است که لازم است، تمام برنامه ریزی های شما حول آن صورت بگیرد، مهم این است، که شما کل برنامه صعود را با دقایقش از قبل مدیریت کرده باشید و هیچ شرایط غیرقابل پیش بینی را از قلم نیانداخته باشید. اینجا قانون ساعت 14 شما قابل تغییر به ساعت های برنامه ریزی شده شماست.

اما اگر صبح یک روز تصمیم به صعود قله ای می گیرید و بعد صعودتان را با اعتماد به تجربه و توانتان آغاز می کنید، قطعا قانون ساعت 14 را رعایت کنید. اگر همراهی تیمی بیش از 5 نفر را دارید، اگر توان اعضا را به صورت دقیق نمی دانید، اگر از تجهیزات خود مطمئن نیستید و در نهایت اگر صد در صد مطمئن به خود و تیم همراه تان نیستید، باید قانون ساعت 14 را رعایت کنید.

بازگشت از قله دماوند در جبهه شمال شرقی

در مسیر بازگشت از قله دماوند باید بدانید، جبهه شمال شرقی به خاطر یال کم عرض و سنگ‌های ریزشی و مسیر سستش معروف می‌باشد. اعضای تیم را توجیه کنید که در طول صف فاصله خود را با نفر روبروی خود حفظ کنند، بهتر است فاصله افراد از هم کمتر از یک متر باشد.

هنگام بازگشت سعی کنید تمرکز خود را حفظ کنید و استوار گام برداری نمایید. انرژی شما نباید تخلیه گردد، برای این کار در فواصل کم اقدام به استراحت و خوردن کربوهیدرات کنید. لباس گرم بپوشید و سعی کنید مایعات بیشتری استفاده کنید. انجام این سه کار موجب از بین رفتن سه عامل تخلیه انرژی شما که شامل ارتفاع، خستگی و سرماست، می شود.

بهتر است که یک شب دیگر را در پناهگاه تخت فریدون بمانید یا کمی پایین تر از پناهگاه ( حدود 300 متر) دشت کوچکی است که بعضی از کوهنوردان شب دوم را در میان این دشت کمپ می‌زنند.
بازگشت از قله تا گردنه سر معمولا 7 ساعت به صورت مداوم زمان می برد.